Iets doen wat niet kan.

Soms moet je iets doen wat je echt niet vindt kunnen. Met je laarzen aan door een plas stampen, spontaan bij iemand op bezoek die je al een jaar niet hebt gezien of een middag vrij nemen omdat het mooi weer is. Laatst heb ik ook iets gedaan wat ik niet vond kunnen: als student uit eten bij een sterrenzaak.

Natuurlijk kán dat wel, prima zelfs, maar het is niet iets wat je verwacht van een student. Samen met collegastagiairevriendin Malou vond ik een aanbieding op internet en Malou besloot spontaan restaurant Het Koetshuis* te bellen om te reserveren. Hoewel we een reservering maakten voor slechts vier dagen later hadden ze nog plek voor ons, gelukkig.

Na een moment van voorbereiding (wat moet ik aan?!) en het doorspreken van alle mogelijke scenario’s waren we er klaar voor. We liepen het terrein op en zagen veel dure auto’s, een mooie omgeving en een prachtig pand. We werden keurig verwelkomd door het personeel van Het Koetshuis en kregen een mooie tafel bij het raam.
Ondanks dat we elk scenario hadden doorgenomen werden we – zodra we goed en wel zaten – meteen al verrast. Een meneer van de bediening liep op ons af met een mooie fles champagne en twee glazen. Terwijl hij de glazen voor ons inschonk vertelde hij dat we dit aperitief kregen aangeboden namens Foodservice Network, ons stagebedrijf. Hoe tof!
Volgens Malou heb ik door het hele restaurant geroepen ‘Oh echt? Wat leuk!’ (Oeps. Dat kon echt niet)
Malou en ik hadden al onze collega’s minstens twee keer verteld dat we uit eten gingen bij een sterrenzaak die dinsdag maar dat ze dit voor ons zouden regelen was echt heel verrassend. Wat mij betreft hospitality ten top: mensen verrassen en verwachtingen overtreffen.

Na zo’n goed begin werd onze avond alleen maar beter. Voortreffelijk eten, geweldige wijnen, fijne bediening en een gesprekje met de kok. En toch bleef die champagne iets waar ik niet over uitgepraat raakte.

Oja, en wat ook echt niet kon: we gingen daar weer weg op de fiets. Lachen!