KMT-Weekend met het verenigingslied

Afgelopen weekend (27-29 sept) zijn we met de hele vereniging op KMT-weekend geweest. Een groep van 55 mensen waarvan 8 novieten. Zo bezien, met onze negen jaar, zijn we nog jong, en met 8 novieten op het weekend, en in totaal zo'n 15 die lid worden groeien we hard door. Dankzij hun jeugdige kijk op de wereld wordt de vereniging weer vernieuwd, en blijven we ook jong. Hier hebben die enthousiaste novieten zelfs een naam voor bedacht, als jaargroep heten ze 'Renovationis', Latijn voor 'Vernieuwing'.
Doel van het weekend is om het gezellig te hebben met z'n allen, de novieten te 'ontgroenen' (milde vorm) en om te bidden, zingen, lachen en feest te vieren.

Op vrijdag gingen we met de boot naar Schiermonnikoog en begonnen we het weekend door gezamenlijk te dineren. Want samen eten ja dat maakt ons een (of dik).
Hoewel we normaal gesproken in Leeuwarden zijn, op us Fryske grûn, waren we nu dus op een heus eiland. Elke dag stond in het teken van een activiteit, kring, sporten of een borrel. Over die kring gesproken, we leren veel van God woord en elkander. Het is goed om te beseffen dat we, met Hem als us Heit, nooit alleen zijn. We keken onder andere naar het verhaal uit de bijbel over het verloren schaap, en het stuk in de bijbel waarin Paulus schrijft dat we één lichaam zijn. Zijn we als vereniging trots dat we leden van één lichaam zijn, en gaan we ervoor om in dienst van God te staan?
We hadden niet alleen kring dit weekend. Gezelligheid staat ook hoog in het vaandel. Zo was er op vrijdagavond ruim de tijd voor een borrel, de harde kern (waaronder Tak Bijnagte) maakte het 04.45 uur.
De volgende ochtend fris en fruitig aan het ontbijt met zelf meegenomen beleg. B'vo voor knetterpasta. Knetterpasta was niet het enige bijzondere dit weekend, we hadden namelijk ook een Litouws meisje als noviet. Hoewel zij niet meedeed met het novietenprogramma vanwege de taalbarrière was ze wel welkom, want bij ons is 't fijn.

Zaterdagmiddag waren er zeeën in zicht, zo ook voor de meesten zeeën van vrije tijd. Na een bezoek aan het strand, een terras, een tocht met de tandem en een wandeltour was ik weer terug op de kampeerboerderij.
Op zaterdagavond veel spelletjes gedaan, wederom een borrel en twee traditionele activiteiten.
Daarna werden de novieten verlost van hun witte shirt met nummer en verwelkomd als bijna-leden door de ouderejaars. Ook zij hebben inmiddels door dat er meer is tussen hemel en tentamen, en dat het goed is om een NSLeeuwarder te zijn (of te worden).

Gelukkig hebben we dhr. Huisman ook nog even in het zonnetje kunnen zetten dit weekend. Ten slotte was het (wederom) zijn verjaardagsweekend. We zongen 'Hij leve hoog', 'Lang zal hij leven', en 'Beppe sil se wurde in e gloria' (ohnee, die laatste niet).

Op de boot terug naar het vaste land pronkte iedere ouderejaars met zijn of haar verenigingskleding. Zo werd er prachtig promotie gemaakt voor de vereniging en kon iedereen de Friesche Navigators aanschouwen. Met zevenhonderd man en twee grote honden in de bus en een spannend gebeuren voor in de bus wat we van achter uit de bus mooi konden volgen en af en toe begeleidden met een 'oehhhhh', was het toch nog een leuke rit naar huis. Eenmaal thuis lekker wat eten, nog even een bezoek brengen aan café Navigators en toen vlug slapen, want 9 uur in twee nachten tijd is weliswaar meer dan sommige anderen gemaakt hadden.. veel is het ook niet.

Ik zeg: een dikke b'vo voor de commissie en ieder ander die het weekend tof heeft gemaakt.

In Deo speramus..
Pater noster!

Tr.

Deze blog heeft als titel Tr. omdat in de Naventuretraining alles afgekort wordt.

We beginnen de dag doorgaans met PA.
Dan bespreken we ons huiswerk, dat is TY of GO
Dan mk. we iets, of lz. we iets.
Dan is het tijd voor pauze.
Dan bespr. we iets.
Dan gaan we naar huis.

Maar goed, ik zal het wat uitgebreider vertellen. Iedereen vraagt steeds hoe het is op de Naventuretraining, dus dat leg ik graag uit.

Even een kanttekening: Naventure Trainees worden door de meeste mensen 'Naventurees' genoemd. (spreek uit: naventjurieees)

We beginnen de dag met z'n 12en in Zwolle. 2 leiding en 10 Naventurees.
Iemand is verantwoordelijk voor de lekkere dingen op tafel: koekjes, fruit en snoep. We moeten onszelf natuurlijk wel tevreden houden :)

Dan hebben we gebed en PA (Persoonlijke Aanbidding). Dat houdt in dat 1 persoon vertelt waar hij die week mee bezig is geweest, wat hij van God heeft geleerd of iets in die richting.

Zoals in de vorige blog vermeld krijgen we ook stapels huiswerk. Dat bespreken we ook tijdens de training. We hebben nu hoofdstukken uit het boek van TY (Tom Yeakly): Koninklijk karakter.
Volgende week behandelen we hoofdstukken uit GO (Greg Ogden): Discipelschap met impact.

Meestal zijn we daarna al aan pauze toe. Braaf onze eigen bammetjes opeten, of naar de Jumbo rennen voor een lunch.

Na de lunchpauze doen we steeds iets anders. Iets creatiefs, of iets lezen uit de map (die 3 kilo weegt) of het een en ander bespreken.
En voor je het weet is het alweer 4 uur: tijd om dag te zeggen!

We zijn het eerste half jaar voornamelijk bezig met karaktervorming. Dat doen we in stukken want we kunnen natuurlijk niet ons hele karakter omgooien en verbeteren in 1 dag. Nu zijn we bezig met liefde, een fundamentele karaktereigenschap volgens TY. En dat ben ik wel met hem eens denk ik.
Dus nu moet ik de hele tijd lief zijn en proberen om dat te doen zonder dat het gemaakt is, maar juist op een natuurlijke wijze. En ook wil ik ontdekken hoe ik het beste kan leiden vanuit liefde. (Letwel: leiden niet lijden)

Tips & Trucs welkom, en als ik een keer niet lief doe met je dat maar even melden. Work in progress.

De hand kan niet zonder de voet

Eind augustus ben ik verhuisd naar het hóóge noorden, naar de stad van de Oldehove, de Waag, de Fryske dúmkes en het fierljeppen: Leeuwarden.
Vanaf begin september volg ik parttime een leiderschapscursus, Naventure. Ik heb één trainingsdag per week, een stapel huiswerk alsof ik op de middelbare school zit (inclusief presentaties en overhoringen) en negen leuke ‘klasgenoten’.
Deze cursus is gelinkt aan de stichting De Navigators. Daarom besteed ik ook een aantal uur per week aan de Christelijke studentenverenging waar ik voorheen lid was. Terwijl menigeen biertjes drinkt en nieuwe mensen verwelkomt help ik met het leiden van een groep van 12 enthousiaste nieuwe leiders, help ik met het (uitvoeren van) het beleid, de visie, de strategische kant van het verhaal en leid ik de bestuursteambuilding.

En dat laatste hebben we onlangs voor het eerst gedaan. We hadden drie uur de tijd, en die vielen precies rond etenstijd. Ik gaf elk van de vijf bestuursleden een taak. Twee meiden mochten niet praten, twee anderen mochten niet zien, dus moesten een blinddoek om en één persoon mocht zijn handen niet gebruiken. Nadat we naar de winkel waren geweest (‘Wilt u een bonnetje?’ (stilte)… Aantikken van degene die wel mocht praten.. ‘Nee dank u’), begon de uitdaging in de keuken. Degene die normaal gesproken het overzicht houdt en alles leidt was nu geblinddoekt en was al het overzicht kwijt. Degene die doorgaans het meeste praat was nu stil (Wat een rust!). En degene met een blinddoek om (Foodie in hart en ziel) sneed gewoon vier paprika’s in stukjes. Er was maar één persoon die het overzicht had, want de blinden konden niet met de stillen communiceren.

Door samen te werken op een andere manier dan ze gewend waren kwam er toch een goede maaltijd op tafel. Ze hadden elkaar letterlijk nodig. De blinden konden niet zonder de stillen, en de stillen niet zonder de prater. Of, zoals een wijs man eens zei: ‘Het oog kan niet tegen de hand zeggen: ‘Ik heb je niet nodig,’ en het hoofd kan dat evenmin tegen de voeten zeggen.’

Dus werk eens op een andere manier samen. Misschien wordt de paprika niet zo netjes in blokjes gesneden door de ander en zou je het zelf beter doen, er komt zeker wel een goede maaltijd op tafel. Misschien ontdek je nog een paar nieuwe talenten!