Wat een ellende vandaag. Om 15.15 uur gefinisht, wat op zich nog wel redelijk ging, maar om 16.00 uur een mentale klap. Excuus aan al mijn naaste vrienden die ik heel hard geappt heb over hoe vreselijk erg het allemaal was, ellende, kut, gruwelijk en HEEL ERG ERG.
Inmiddels gaat het weer beter, en kan ik jullie het verhaal vertellen.
Belangrijke mededeling
Iedereen die zegt dat 'het nog maar de laatste dag is', 'ik er bijna ben want het is nog maar één dag' of zegt 'dat het nog maar een formaliteit is', moet nog een keer nadenken.
Maar echt, het is net zo'n lange dag als vandaag hoor. Zelfs langer, we lopen morgen meer dan 40 km! Dus dat is errrrrug lang, vooral omdat die Via Gladiola zo tergend langzaam gaat. Door alle wandelaars daar is er geen tempo meer te maken op dat stuk. Maar goed, we gaan er weer tegenaan morgen, eerst maar slapen, dat hielp afgelopen nacht ook heel goed. En feest, want ik start morgen pas om 06.00 uur, dus dat betekent een uur langer slapen!
Feest in mijn hoofd
Het lukte gisteren niet om direct in slaap te vallen want ik had nog feest in mijn hoofd. Alle Nederlandse liedjes die ik onderweg had gehoord spookten door mijn hoofd en kreeg ik maar moeilijk stil. Van 'liever te dik in de kist' tot 'het is een nacht' kwam voorbij. Uiteindelijk rond kwart voor 10 in slaap gevallen, wat me toch zo'n zes uur slaap opleverde HOEZEE.
Giraffes zijn niet waterdicht
Ik stond niet als Oma Marinda op, wat erg goed nieuws was! Helemaal pijnvrij naar de start, dat was erg fijn. We startten wel in de regen, dus ik had mijn giraffeponcho aan. Die bleek niet waterdicht, dat was vervelend. Zo'n ding van 2 euro van de HEMA werkt dus beter, dan weet je dat. Giraffes zijn natuurlijk ook niet waterdicht. Het was af en toe droog, maar we hadden voornamelijk regen tot ongeveer 16 km na de start ofzo.
HAP
De plek waar ik gisteren mijn eerste pauze hield liep ik nu lekker voorbij. Mijn eerste pauze werd ik een stuk verderop vergezeld door een appelflap, hoewel dat van korte duur was. HAP HAP HAP. Daar had ik al twee dagen zin in.
Het ging goed hoor, uitstekend zelfs, de eerste 20 km! Daarna iets meer moeite, maar zeker positief gestemd tot ongeveer 29 km gehad te hebben. Lekker genoten van al jullie berichtjes, het koele weer en de vrolijke toeschouwers :)
Militair wandelmaatje
Vorig jaar liep ik op deze dag een stuk samen met een militair, en heel toevallig kwamen we elkaar nu weer tegen, rond hetzelfde punt! We hadden deze keer een iets ander tempo dus we liepen niet zo lang samen als vorig jaar. Was desondanks wel gezellig :)
Shin Splint
Ik kwam Inge weer tegen (uit Leeuwarden) die vertelde dat ze een shin splint ontsteking had en daarom overleefde op paracetamol en ibuprofen en dat haar rechterbeen erg zeer deed. Ze had er desondanks aardig de pas in, dus ik denk dat zij met haar vriendinnen vandaag eerder binnen was dan ik.
De hamer
EN TOEN. De man met de hamer. Eikel. Hij stond op me te wachten rond 9 km voor de finish. Ik had deze dag iets minder goed gegeten denk ik, en toen kwam hij mij pesten. Dus ik nog maar een keer pauze houden en veel eten. Rond zes kilometer voor de finish ging het beter. Kreeg zelfs nog complimenten dat ik soepel liep. Ik had er geen kracht meer voor om te zwaaien met mijn armen op de muziek, of zelfs maar mee te zingen.
(ps. gisteren was er letterlijk een man die uit een busje sprong met een enorm grote hamer in zijn handen en riep: "Pas op voor de man met de hamer!" Vond ik geweldig.)
Uitschelden
Na de finish meteen een kaartje gehaald voor de massage en toen direct op de fiets naar huis, want het duurde toch nog bijna 2 uur voor ik aan de beurt was. De masseur van gisteren had me aangeraden Calendulan vloeibaar van VSM te kopen om de asfaltbrand mee te behandelen, dus ik naar de Kruidvat. Schold in mijn hoofd elke fietser en voorbijganger die ook maar íets verkeerd deed de huid vol, en vooral de mensen in de rij de mij niet voor lieten gaan. Mijns inziens heeft een Vierdaagse wandelaar te allen tijde voorrang. In de winkel zeker! Helaas denkt Nijmegen daar niet zo over, haha.
 |
| Ik kon ook een foto met flits maken, dan lijkt het nog veel erger. Neem van mij aan dat dit geen roze is maar rood. |
 |
| In het echt is het erger, aan de andere kant zitten ook nog allemaal plekken |
Paniek
Eenmaal thuis, gedoucht, had ik nog drie kwartier voordat ik naar de Wedren moest voor de massage. Nou, toen ging echt alles fout. Ik dacht dat ik ook shin splint had, net als Inge, want ik had dezelfde klachten: PANIEK.
Opgeven is WEL een optie
Oke, let even op. Als jij zegt "opgeven is geen optie" breng dan je rechterhand omhoog tot voor je gezicht. Breng vervolgens met een noodgang je platte hand op je wang. Doet het zeer? Goedzo. Nu niet meer zeggen he?
Opgeven is wel zéker een optie, en ik heb daar ENORM veel respect voor!! (ja, twee uitroeptekens)
Ik heb verhalen gelezen van mensen die besloten om te stoppen, en daar is echt veel moed voor nodig. Natuurlijk wil iedereen 'm uitlopen, maar als je besluit om naar je lichaam te luisteren omdat je anders omvalt door de hitte, of omdat je - als je doorloopt - een vreselijke blessure krijgt waar je nog een half jaar mee blijft zitten.. dan vind ik het echt knap dat je zegt: ik stop. Je kunt met hangen en wurgen over de finish, maar dan ben je verder van huis. Dus. Applaus voor alle stoppers. Diepe buiging.
Roze en beige
Het huilen stond me nader dan het lachen toen ik bij de massage was. Iedereen die iets zei over mijn asfaltbrand (dat is erger geworden, erg pijnlijk) wilde ik het liefst slaan, of in huilen uitbarsten. Ik hield me in en deed geen van beiden. Ik kwam nog kort iemand tegen die ingetapet was omdat hij last had van zijn enkel op precies die manier waar ik ook last van had. Lukte het mij dus ook ingetapet te worden! Een been roze, de andere beige! En ik werd nog vooraan in de rij geplaatst ook. En ik hoefde niet te betalen. Dat laatste was niet helemaal de bedoeling geloof ik, maar oke :p
 |
| Een van de masseurs zegt dat anti-histaminetabletten kunnen helpen tegen asfaltbrand, en de tape meneer zei dat er onderzoek naar was gedaan (niets over te vinden op internet, maar ok) en dat het helpt als je niet met kleren/sokken loopt met wasverzachter/wasmiddel er in. Dus na het wassen met de machine nog even koud naspoelen en te drogen hangen. Nouja, voor mij is het nu toch al te laat :) |
Moedig me vooral aan morgen, leef mee in de hitte, geef me water en hoop vooral voor degenen die mij komen ophalen bij de finish dat ik niet in zo'n bui ben als vandaag ;)
NOG 1 DAG! Ibuprofen en redbull, en gaan.
Oke, einde van dit gezeur, morgen hopelijk positiever nieuws!
ps. Ik heb een blaar. Mijn eerste vierdaagseblaar! Desondanks geen heuglijk feit ;) Wellicht wordt hij morgen nog vergezeld door nieuwe vrienden, we gaan het meemaken.
ps. Ik verwacht ergens rond 4-5 uur aan te komen op de Via Gladiola / finish, app me maar voor specifieke informatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten