zaterdag 24 oktober 2015

De Efteling

Omdat we toch in Brabant waren. Omdat het kon. Omdat het supercoolfantastisch is. Omdat Hedi er nog nooit geweest was...
Wie heeft er eigenlijk een reden nodig om naar de Efteling te gaan?!

En dit terzijde: Een paar dagen geleden was het capslock day, desondanks is deze hele blog in hoofdletters geschreven. Omdat ik zo enthousiast ben! Maar ik weet ook dat dat erg vervelend leest, dus ik heb je gespaard. Af en toe hoofdletters. Maargoed, bedenk ze er zelf maar bij.

Hierbij een overzicht in Vogel (Rok) vlucht:

Holle Bolle Gijs
"Kijk, daaaaar!" mijn knuistje veranderde in een uitgestrekte arm met een priemende vinger. Ik wees in de richting van een muur met een grote pop met open mond er op. "Papier hier!" schalde het over het pleintje.
Ik stopte Hedi mijn papiertje toe zodat zij dat aan Gijs kon geven die het met zijn zuigmond opat. "Dankuwel" zei hij beleefd.
Bij elke volgende Holle Bolle Gijs hoopte ik weer dat ik een papiertje had zodat we dat konden geven.



Panische python
Daarna door naar de Python. De laatste keer dat ik in de Efteling was ging ik ook in deze achtbaan. Begint met een stuk omhoog, daarna een afdaling en dan vier keer over de kop. Ik weet nog dat ik toen in de rij stond en best wel bang was en dat het allemaal vreselijk eng was (nee, ik was toen geen zeven. Ik was 20 ofzo). Maar nu was het helemaal niet zo eng! We gilden de longen uit ons lijf bij de afdaling, maar oke. Het was heel erg leuk :)
Met zwabberbenen van de spanning liep ik via de uitgang weer het plein op.

Het sprookjesbos
Ik vind dit het ALLERLEUKSTE van de HELE Efteling! Er zijn paddenstoelen met muziek (waar je op moet gaan zitten en een foto maken, want anders telt het niet en ben je niet in de Efteling geweest), een heleboel sprookjes en een heleboel kindjes die met open mond staan te luisteren bij een van de sprookjes waar het verhaal wordt verteld. Daar stond ik gewoon tussen hoor. Met glimmende oogjes keek ik naar Langnek die steeds hoger over het bos heen keek. En af en toe keek ik even naar Hedi die op een bankje zat en ook luisterde om te zien of ze het net zo fantastisch vond.
Een eindje verderop waren groene, roze en blauwe duiven! Magisch.
En Hedi is een held want die had twee muntjes van vijftig cent. En als je die bij Ezeltje Strekje in de automaat doet dan gaat 'ie balken en dan schiet er een Efteling dukaat uit zijn kont. Die belandt ergens op het plein, en dan moet je daar heel hard achteraan rennen. Dus dat deed ik! En ik had 'm. En toen was ik zielsgelukkig. Daar kwam nog bij dat Hedi voorstelde om warme chocolademelk te gaan drinken én een surprise ei te bestellen. Wat een intens geluk.



Ik wil later mijn 'wij gaan trouwen, kom op ons feest-foto's' maken in dit sprookjesbos! Wat een enthousiasme. We liepen van het ene verhaal naar het andere en alles was mooi en leuk.

De stoomcarrousel
Dit is dus een heel grote draaimolen. En het allerleukste was dat toen wij in de rij stonden, er allemaal volwassenen (lees: 40+) op die draaimolen zaten. Sommige waren daar zelfs zonder kind! En die reden zo vrolijk op een paard in de rondte. Het aktetasje naast het paard geparkeerd want wie rijdt er nou paard met een aktetasje.
Dus toen wij aan de beurt waren (kortste wachtrij van de hele Efteling) ging ik op de big zitten. Ook die reed mee op de carrousel. Met een enorme pretbek zat ik op de big, en Hedi op het paard naast me. Daarnaast zat een klein meisje heel hard mee te bewegen met het paard "want dan ga je harder". Waarop wij vervolgens net zo als zij deden en een wedstrijd deden wie harder kon: de big of het paard. Het werd een fotofinish.
Aan de kant zaten een opa en oma blij te zwaaien en naar iemand op de carrousel. Ik zwaaide net zo vrolijk terug. Toen keken ze toch een beetje raar.

Vogel Rok
Tijdens de eerste wachtrij bij Fata Morgana dacht ik al dat we in Vogel Rok moesten. Da's een achtbaan in het donker. Vroeger ging ik daar ook in, maar dat was HEUL ERG ENG. Maar goed, nu zijn we er weer dus dit moet ook. Gek genoeg was ik na onze dollemansrit in de python niet meer zo bang voor deze achtbaan. Per slot van rekening stonden er vet veel kinderen in de rij en kwam iedereen er weer levend uit. Het was wel spannend maar vooral ook heel leuk.
Het leverde ook een práchtige foto op, dus die staat nu boven de bank te shinen, haha




De zweefmolen
Ja, we gingen echt niet in alleen maar achtbanen en stoere dingen. Hedi werd mega-enthousiast van de zweefmolen, dus daar moesten we in. Terwijl onze benen door de lucht bungelden bedacht ik me iets geweldigs: de Efteling, daar móet je genieten. Ik heb namelijk geen één kraampje gezien waar ze gezonde voeding verkochten. En daarmee bedoel ik quinoa, speltproducten, tarwegras smoothies en meer van dat soort gehypt voedsel waar ik helemaal kriegelig van word. HAHA! Lekker voor die health freaks, ik zie helemaal voor me hoe ze nu een patatje moeten eten. Of een broodje Unox. Met een lekkere jus d'orange. Dat dan weer wel.

Water, vuur, kikkers
Aquanura is een watershow waarbij het net lijkt alsof er water danst door de fonteinen en lichteffecten. Aan de rand zitten vier kikkers (ééntje heeft een kroon, ik vind dat een belangrijk detail. Dat zal wel de opperkikker zijn).
Aan het eind van de dag was de spectaculairste show.
Voor we er waren riep ik: "Water!" en wees naar het spektakel. We bleven even staan om te kijken, en liepen toen weer door. Ik bleef kijken terwijl ik liep en riep daarna: "Vuur!", en later weer toen er weer vuur was. Hedi vroeg of ik nu elke keer "vuur" zou zeggen als er weer vuur was. Schuldbewust bedacht ik me dat ik al "water" en twee keer "vuur" had geroepen.
Tot de kikkers begonnen met hun aandeel in het waterverhaal en ik vol overtuiging riep: "KIKKERS!"
Oeps.

Efteldingen
We hebben nog veeeel meer gedaan.
En toen, vlak voordat we het park verlieten, kocht ik nieuwe sloffen. Want dat is mijn traditie van de Efteling.
Dus nu loop ik intens gelukkig door het huis, met aan elke slof een belletje dat rinkelt zodra ik een stap zet. Eens kijken wanneer iedereen hier gek van wordt, haha..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten